قطعا بهترین راه حل جلوگیری از تولید زباله است، یا استفاده مجدد، بازیافت، بازیابی زباله و در انتها دفع زباله که آخرین راه حل است.
بیایید نگاه دقیق‌تری به معنای این موارد داشته باشیم:
1. پیشگیری از تولید ضایعات:
اولین مرحله پیشگیری در مرحله طراحی و تولید محصول اتفاق می‌افتد، اما هدف آن تشویق مصرف‌کنندگان به نگه‌داشتن محصولات برای مدت طولانی‌تر و استفاده مجدد از آن است.
این یک نقطه حیاتی است زیرا تلاش می‌کند تا ضایعات را حتی قبل از تولید با بهبود طراحی محصول و بسته‌بندی به حداقل برساند. سازمان‌های غیردولتی زیست‌محیطی در سراسر جهان معتقدند که این یک جنبه حیاتی از مدیریت منابع پایدار و پسماند است.
ترویج پیشگیری از زباله با استفاده از اهداف یا ابزارهای دیگر می‌تواند به‌عنوان مثال به کاهش بسته‌بندی بیش از حد در کالاهای سوپرمارکت کمک کند، زیرا زباله‌های بسته‌بندی خانگی مقدار قابل توجهی از زباله‌های خانگی و شهری را تشکیل می‌دهند.
2. آماده شدن برای استفاده مجدد:
این به معنای فرآیندهای مختلف بررسی، تمیز کردن، تعمیر، نوسازی کل اقلام یا قطعات یدکی است که به زباله تبدیل شده‌اند اما به‌گونه‌ای ساخته می‌شوند که می‌توان از آن‌ها دوباره استفاده کرد.
ممکن است تعجب کنید که چقدر از چیزهایی که به عنوان زباله دور می‌اندازیم می توانند به نحوی بدون گذراندن فرآیندهای مدیریت ضایعات دوباره استفاده شوند. بر اساس برآوردهای اخیر، یک سوم از تمام موادی که به مراکز بازیافت می‌رسد هنوز قابل استفاده مجدد است. به عنوان مثال، حداقل 25 درصد از زباله‌های الکترونیکی هنوز ارزش استفاده مجدد قابل توجهی دارند. کارهای بیشتری می‌توان انجام داد تا از پتانسیل استفاده مجدد استفاده کرد.
به‌عنوان مثال، اسپانیا تنها کشوری است که آمادگی جداگانه‌ای برای هدف استفاده مجدد دارد تا اپراتورها را برای استخراج موادی که به عنوان زباله جمع‌آوری شده‌اند اما مفید هستند و نیازی به انجام فرآیندهای تصفیه بیشتر مانند بازیافت یا بازیافت انرژی ندارند، تشویق کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که چنین اهدافی به این محصولات جان تازه‌ای می‌بخشد، گروه‌های کم درآمد به کالاهای مادی دسترسی خواهند داشت و حداقل 300000 شغل سبز ایجاد می‌شود.
3. بازیافت
این فرآیند شناخته شده مدیریت زباله شامل تبدیل زباله به یک ماده یا محصول جدید است. بازیافت در صورتی که پروتکل‌های کیفی را رعایت کند می‌تواند شامل کمپوست نیز باشد.
علیرغم اینکه بسیاری از ما دسترسی آسانی به بازیافت داریم، حقیقت غم‌انگیز این است که بیش از 60 درصد زباله‌هایی که در سطل زباله قرار می‌گیرند، قابل بازیافت هستند. یک مطالعه در بریتانیا همچنین نشان داد که تقریباً 40 درصد از بسته‌بندی موجود در یک سبد خرید معمولی را نمی‌توان به راحتی بازیافت کرد. بنابراین، هم تولیدکنندگان و هم مصرف‌کنندگان باید تلاش خود را برای بازیافت افزایش دهند!
4. بازیابی مواد یا انرژی
بازیابی شامل فرآیندهای مدیریت پسماند مانند هضم بی هوازی، سوزاندن با بازیافت انرژی، تبدیل به گاز یا تجزیه در اثر حرارت است که انرژی (سوخت، گرما و نیرو) و سایر مواد را از زباله تولید می‌کند. هنگامی که بازیافت امکان پذیر نیست، باید انواع دیگر بازیافت را بررسی کرد تا مواد در محل دفن زباله قرار نگیرند.
5. دفع
آخرین راه‌کار مدیریت پسماند شامل دفن زباله و سوزاندن بدون بازیافت انرژی است. این حداقل گزینه مطلوب است و سیستم‌های مدیریت پسماند ما باید از چنین رویه‌ای دور شوند. برای دستیابی به این هدف، برخی از سازمان‌های غیردولتی زیست‌محیطی برای اجرای هدف صفر دفن زباله در سال 2020 بحث می‌کنند. توجه به این نکته مهم است که اروپا در سال‌های اخیر به پیشرفت قابل توجهی در انحراف زباله‌ها از محل دفن زباله دست یافته است: بین سال‌های 2004 تا 2010، اتحادیه اروپا به پیشرفت چشمگیری دست یافته است. کشورهای عضو و همچنین ایسلند و نروژ میزان کل زباله‌های ته‌نشین شده در محل‌های دفن زباله را تا 23 درصد کاهش دادند.